Электронлă вулавăш

— Ывăлăм, кил-ха, сан валли ятарласа кучченеç туянтăм, — терĕ хăнана килнĕ асламăшĕ мăнукне канфетпа сăйласа. Хĕпĕртенĕ ача тăрăст-тăрăст! сикет.

— Кур-ха, асаннӳ сана мĕнле юратать! — тет амăшĕ. — Матвей, мĕн каламаллаччĕ-ха?

— Тавтапуç!

Канфетсене çавăркаласа пăхать ача. Канфет хучĕ çине ытла та илемлĕ кайăксем ӳкернĕ. Çуначĕсене сарнă, халь-халь вĕçсе каяс пек. Ячĕ те хăй евĕрлĕ: «Птица дивная» — «Тĕлĕнмелле кайăк». Арçын ачан сăнĕ тĕксĕмленет. Унччен та пулмасть, канфетсене сĕтел çине пырса хурать.

— Матвей, мĕн пулчĕ? — ывăлне куçран тинкерет амăшĕ.

— Нимĕн те.

— Пĕчĕкскерĕм, — юратнă мăнукне пуçран шăлать асламăшĕ. — Сана эпĕ илсе килнĕ кучченеç килĕшмерĕ-и? Çисе пăхсам ĕнтĕ тĕлĕнтермĕш кайăка! Вăл питĕ тутлă.

Матвей çав-çавах пуçне пăрать.

— Тутлă пуль те...

— Апла мĕншĕн тиркетĕн-ха, ывăлăм?

— Асанне, — терĕ ача пăшăрханса. — Эпĕ кайăксене питĕ-питĕ шеллетĕп.