Пурнӑҫра пирӗнтен кашниех йӑнӑшать. Тӗрлӗ сӑлтавпа. Тепӗр чух — пӗлменнипе. Тепӗр чух — пӗлекен япаланах е пулӑмах астумасӑр урӑхла персе янипе.
Шел те, кирек епле профессире те йӑнӑшмасӑр май килмест. Хӑшӗсене тӳрлетме йывӑр мар, хӑшӗсем этем шӑпине те татса параҫҫӗ: тухтӑрсем, йӗрке хуралҫисем.
Нумаях пулмасть хампа сиксе тухнӑ тӗслӗхе илсе кӑтартам-ха.Нотариус валли пӗр справка кирлӗччӗ. Тӗрӗссипе, пӗрре кӑна мар-ха, темиҫе те. Анчах пӑтӑрмахӗ вӗсенчен пӗринпе сиксе тухрӗ.
More...
В 1902 году в Казани был выпущен знаменитый фундаментальный научный труд Н.И.Ашмарина "Болгары и чуваши".
В этом труде окончательно обоснована болгаро-чувашская языковая и этническая преемственность.
Повторяю и уточняю: была обоснована окончательно и бесповоротно! В некотором смысле можно сказать, что сие являлось своего рода большой жирной точкой в этом вопросе.
Теория о болгаро-чувашской языковой и этнической преемственности — это не гипотеза, не "точка зрения", не "версия", не досужие домыслы, а стопроцентный научный факт.
Чӑваш Енри ӗҫпе тивӗҫтерекен центрсенче вакансисен шучӗ йышланса пыраҫҫӗ-мӗн, ҫав вӑхӑтрах ӗҫсӗр ларакансен хисепӗ те нумайланать.
Вырӑсла сӑмахпа каласан, ку лару-тӑрӑва парадокс тесе хакламалла-ши — пӗлместӗп. Анчах статистикӑран иртеймӗн. Унтан та ытларах: официаллӑ статистикӑна пур цифра та лекмесен те пултарать.
Акӑ, тӑван тӑрӑхах е паллаканӑмсенех илем. Вӗсен хушшинче ниҫта ӗҫлеменнисем те пур. Анчах нихӑшӗ те ӗҫлӗх центрӗнче шутра тӑмасть. Сӑлтавӗ тӗрлӗрен: ӗҫсӗр ларатӑп тесе паллӑ тутарма район центрне.
2016-мӗш ҫулхи утӑ уйӑхӗн 20-мӗшӗнче Киев хулинче паллӑ Раҫҫейри, Белоруҫри тата Украинӑри тележурналиста Павел Шеремета, автомобильне сирпӗтсе, тискеррӗн вӗлернӗ. 22-мӗшӗнче унпа Киевра сывпуллашаҫҫӗ, ун хыҫҫӑн Белоруссийӗне пытарма ӑсатаҫҫӗ.
П.Г.Шеремет 1971-мӗш ҫулта Минск хулинче ҫуралнӑ. Аслӑ пӗлӳ илсен, ӗҫленӗ. Уйрӑмах — телевиденийӗнче. Малтан — Белоруссийӗн, кайран — Раҫҫейӗн ТВ — ОРТ. Беларуҫ президенчӗ А.Лукашенкона хирӗҫ пулнӑ, ӑна критикленӗ. 1997-мӗш ҫулта П.Шеремета Белоруссийӗн влаҫсем арестленӗ, тӗрмене хупнӑ.
Пӗчӗк чухне, 1960-мӗш ҫулсен вӗҫӗнче, 1970-мӗшсен пуҫламӑшӗнче вӗренӳ ҫулӗ пуҫланиччен пире шкулта ҫӗнӗ кӗнекесем паратчӗҫ: чӑвашлисене, вырӑслисене… Ҫӗнӗ кӗнекесенчен ырӑ, тутлӑ шӑршӑ кӗретчӗ. Инҫетри Шупашкартан ярса панӑ кӗнекесем темӗскерле чӑваш ӳкерчӗкӗсемпеччӗ, чуна туртакан тӑван шрифтпа тата илӗртӳллӗрех, кӑсӑклӑрахчӗ… «Тӑван Атӑл», «Ялав» журналсене тупма ҫукчӗ. «Пионер сассине» чӑтаймасӑр кӗтсе тӑнӑ. Кампурпа Ваҫҫук ҫинчен юратса вуланӑ. Чӑвашла куҫарнӑ киносене курма ҫынсем хаваспа лӑк тулли пуҫтарӑнатчӗҫ.
Нумаях пулмасть Чӑваш кӗнеке издательстви Хуначи Кашкӑрӑн (Г.Н. Волков) «Юманпа хӗвел» очерксемпе юмахсен пуххине иккӗмӗш кӑларӑмпа пичетлесе кӑларчӗ. Кӗнекене алла илсен хӗрӗх ҫул каялла пулни куҫ умне тухса тӑчӗ.
1975 ҫулта Шупашкарта вӗренекен студентсем хушшинче тӗлӗнмелле хыпар ҫиҫӗм пек хӑвӑрт сарӑлчӗ: «Геннадий Волков профессорӑн «Юманпа хӗвел» кӗнекине пуҫтарса илеҫҫӗ». Эпир «Студентсен хулинчен» инҫе мар вырнаҫнӑ кӗнеке лавккине чупрӑмӑр.
Со светлыми днями всеобщих крестьянских каникул (неделями симека и синзе) вирьялские деревни Вурман-Сюктерской сельской администрации попрощались традиционно весело сразу в двух деревнях – в Адылъялах и Вурманкасах. Они в положенный срок аккуратно и степенно провели древнейший праздник «Пӗтрекке» (Питравкка) – с торжественными речами и наградами, песнями и танцами да ритуальным шюрбе от кудрявых (пӗтрекке) баранов.
Места для проведения общесельских сборов и тут, и там выбрали отменно красивые и колоритные.
Архангельск облаҫӗнчи пурӑнакан Н.П. Тимофеев биолог хаҫат-журналсенче тата Интернет уҫлӑхӗнче хӑйӗн тӗпчевӗсене тӑтӑшах пичетлесе кӑларать. Ӑсчах темиҫе наука чиккинче ӗҫлет. Экологсене, медицина ӗҫченӗсемпе спортсменсене уйрӑмах кӑсӑклантараҫҫӗ вӗсем. Вӑл эмел курӑкӗсене тӗпчесе этеме ватӑлма паман, унӑн тӳсӗмлӗхӗпе пиҫӗлӗхне ӳстерекен, пурнӑҫри йывӑрлӑхсене ҫӑмӑлрах тӳссе ирттерме пулӑшакан имлев курӑкӗсем шыраса тупнӑ, вӗсем пурте пӗлекен жень-шеньрен те ирттереҫҫӗ.
Тӗнчипех кризис пирки калаҫаҫҫӗ. Ҫак сӑмах пирӗн яла та пырса тиврӗ пулмалла.
Икӗ ҫул каялла пирӗн ялта, Трак тӑрӑхӗнче, ҫул сарма тытӑнсан ял халӑхӗ чӑннипех те савӑнчӗ. Ара, тахҫантанпах кӗтнӗ пулӑм-ҫке-ха ку. Анчах ҫул саракансем ҫав ҫулах ӗҫе вӗҫлемерӗҫ. Малтан хырса вак чул сарчӗҫ, пӗр енӗпе ҫынсене утмашкӑн тротуар пулӗ тӗрӗҫ те тӑм евӗр хутӑш сарчӗҫ.
Кӗркунне иртсе хӗл ҫывхарчӗ. Ӗҫ вӗҫленмерӗ-ха. Килӗшӳре палӑртнӑ тӑрӑх, ҫула 2016 ҫулхи ҫулла туса пӗтермелле. Кӑҫал ҫуркунне ҫитсен ҫынсем ҫул саракансене кӗтрӗҫ.
Так назвал свою статью-аннотацию к Персональной выставке чебоксарского художника Юрия Милославского его коллега и художественный критик Валерий Мытиков.
Вернисаж состоялся 8 июля 2016 года в Новочебоксарском художественном музее.
Юрий Анатольевич Милославский родился в 1950 году в городе Мариинский Посад Чувашской АССР. Туда до этого были направлены работать его родители по распределению после окончания специальных учебных заведений. Как сообщил художник, некоторые его предки были староверами и жили в лесном Заволжье в Нижегородской губернии.
+13.3 °C
